Charles Bukowski ne güzel söylemiş: Bunlara katılmamak elde mi kim bilebilir ki nasıl doğacağını, nerede doğacağını, anne babasının kim olacağını hangimiz biliyordu ki bunları ama nedendir ki kendimizi bazı olgularda üstün görüyoruz.ya küçük durumuna düşürdüğümüz birinin yerinde biz olsaydık ya bizden farklı düşünüyor diye öldürdüğümüz birinin yerinde biz olsaydık ne yapardık acaba.
Bizler önce kendimizi keşfetmeliyiz. Kendi içimizdekini keşfetmeliyiz o insan ruhunu bulmalıyız. Yoksa biz kendimizi bulmadan etrafımızda olup bitenden haberimiz olmaz olsa bile bunları anlamakta zorlanırız. Kaçımız şu an Güney Afrika'da sırf dini farklı diye kendi insanını öldürenleri,kaçımız Irak'ta Suriye'de ve daha bir çok ortadoğu ülkesinde sırf meshep farklılıklarından öldürülenleri peki kaçımız insandan daha değersiz olduğunu düşündüğüm petrol yüzünde öldürülen insanları görüyoruz ya da görüp de herhangi bir şey yapmıyoruz. Peki neden mi böyleyiz belki de kendi kendimizi yönetemediğimizden, belki de kendimizi doğru düzgün tanımadığımızdan.Bu yüzdendir belki değersiz şeylerin bizden daha değerli hale gelmesi. Şöyle bir düşününce petroldeki yüksek oranların öldürülen onca insan nedeniyle mi yoksa bizim aç gözlülüğümüz nedeniyle mi olduğunu çıkaramıyorum;çünkü ne desem boş onca insanı öldürülen milletler bile bunları daha çözememiş ki insanlarını öldürenlerle hala işbirliği yapabiliyor.
Acaba insanoğlunun sonu nereye varacak yaratılan onca olgunun asıl mimarı insan olmasına rağmen öldürülen yine insan oluyor. dünyada bir çok farklılığa imza atan insan o farklılık yüzünden ölüme mahkum olan yine insan. bizler düşünen varlıklar olmamıza rağmen düşünemeyen varlıkların esiri olmuş durumundayız. bunu fark ettiğimizde de ya ölüm döşeğindeyiz yada çoktan hesap vaktindeyiz.Peki buna değiyor mu ?Hey gidi insanoğlu düşünüyorsun düşünüyorsun da hepsi boş ne bir icraat ne bir normalleşme. En ufak bir yanlışımızda bile kendi yanımızdakini sorumlu tutarken nasıl olur da daha derin olgularla yüzleşebiliriz ki. Umarım ki gerçekleştirdiklerimiz yüzünden öldüğümüz bu dünyada bunları da gerçekleştirebiliriz.
İnsanların kurban gibi kesilmediği ve çocukların yalnızca oyuncaklarla oynadığı umut dolu bir dünya temennisiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder